حکیمی گفته است: «افسوس که جوان نمیداند و پیر نمیتواند».
واژه های مهم:
حکیم: دانشمند
افسوس: آه، دریغا.
آرایه های ادبی:
تضاد (جوان، پیر)
سجع: نمیداند، نمیتواند .
واجآرایی یا نغمه حروف (تکرار ن).
دانش زبانی:
افسوس: شبه جمله است برای نشان دادن حسرت و اندوه و پشیمانی (به تنهایی یک جمله است.)
نهادها: حکیم، جوان و پیر.
🔹 در میان سخنان و پندهای بزرگترها، این عبارت زیاد به کار میرود:
«ای کاش وقتی جوان بودیم، کسی به ما میگفت، چهکار کنیم تا در آینده وضع بهتری داشته باشیم»؛ یا اینکه «اگر کسی به من میگفت چهکار کنم، الآن حتماً وضع بهتری داشتم.»
واژه های مهم:
پند: نصیحت، اندرز
وضع: حال، موقعیت
الآن: اکنون
حتما: بیشک، یقیناً
🔹 اگر در پاسخ به حرف آنها بگوییم: «ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است»، آه بلندی میکشند و میگویند: «هی! دیگر آن نیرو و انرژی جوانی در ما نیست». راست هم میگویند. آنها فرصتهای زیادی را از دست دادهاند. هر حرکت ثانیهشمار ساعت، ما را از فرصتهایی که در اختیارمان هست، دور میکند.
واژه های مهم:
آه: آخ، وای، کلمه ای برای نشان دادن درد، رنج، حسرت و اندوه
نیرو: توان، قدرت
انرژی: نیرو، توان، قدرت، توانایی انجام کار
فرصت: وقت، زمان، مجال
حرکت: تکان، جنبش.
آرایه های ادبی:
«ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است»: مَثَل و کنایه است از اینکه برای جبران، دیر نیست.
دانش زبانی:
آهِ بلند: ترکیب وصفی.
🔹 مبادا گذر شتابان عمر را مسخره بگیرید یا به حرف بزرگترهایتان گوش نکنید و از تجربههای آنان، بهره نگیرید. اگر چنین کنید، پانزده یا بیست سال دیگر، به خود یا به دیگری خواهید گفت: «ای کاش کسی را داشتیم که…».
واژه های مهم:
مبادا: نباشد، نکند که، هرگز، شبه جمله برای دور کردن کسی از کاری.
گُذَر: عبور، گذشتن
بهره: فایده، سود.
تاااااج